20.  Katedra gotycka z XIV w. p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP – najstarszy zabytek miasta, wzniesiony w latach 1300 – 1333. Reprezentuje najczęściej spotykany na Pomorzu typ budowli – bazylikę z wydłużonym, zamkniętym trójbocznie prezbiterium, z wnętrzem sklepionym gwiaździście i kwadratową, masywną wieżą. W ołtarzu głównym znajduje się 16 figur gotyckiego pentaptyku z 1512 r., ponadto w prezbiterium na belce tęczowej – krucyfiks z końca XIV w. oraz witraże powstałe w latach 1914 – 1915. Kościół wyposażony jest w organy o barokowym brzmieniu z 1899 r. Najstarszym zabytkiem kościoła jest umieszczona w kruchcie pod wieżą chrzcielnica z XIII w. Na ścianach kruchty płyty nagrobne z pocz. XVII w. Wpisana do rejestru zabytków pod nr 71 dn. 23.05.1956 r. 

21.  Ratusz -  siedziba władz miejskich, wzniesiony w latach 1960-62. Jest szóstym z kolei ratuszem w dziejach miasta. Rynek Staromiejski wyznaczony został wraz z lokacją miasta w XIII w. Na środku rynku, od XIII do pocz. XVIII w., były lokalizowane kolejne ratusze. Jeden z nich spłonął w czasie wielkiego pożaru miasta w 1718 r. W roku 1720 ratusz wybudowano w południowej pierzei rynku, niedaleko katedry. Po stu latach został rozebrany, a na jego miejscu w latach 1827 – 1830 wzniesiono kolejny budynek, który zmodernizowano w 1877 r. Ostatni przedwojenny ratusz istniał do marca 1945 r., spłonął w czasie zdobywania miasta. 

22.  Kamienica z XVI w., obecnie Pałac Ślubów – wzniesiona w okresie późnego średniowiecza kamienica posiada w ścianach bocznych najstarsze elementy – ostrołukowe blendy z XV/XVI w. Uległa zniszczeniom podczas wielkiego pożaru miasta w 1718 r., została odbudowana. Do 1945 r. była użytkowana jako budynek mieszkalny. Po zniszczeniach w 1945 r. ponownie odbudowana. W latach 1969 – 1972 przeprowadzono remont i adaptację wnętrz na ekspozycje Muzeum Okręgowego. Od 1982 r. funkcjonuje jako Pałac Ślubów. Wpisana do rejestru zabytków pod nr 599 dn. 29.08.1966 r. 

23.  Były Budynek Straży Pożarnej – wzniesiony w 1928 r., z charakterystyczną wysoką wieżą usytuowaną od strony zachodniej, służącą pierwotnie jako ściana ćwiczeń wysokościowych. Dawniej elewacja frontowa i plac ćwiczeń usytuowane były po stronie zachodniej, po II wojnie plac główny umieszczono po wschodniej stronie budynku, przy ul. Kazimierza Wielkiego. Wcześniejszy budynek straży istniał tuż obok i zbudowany był z tak zwanego muru pruskiego. Lokalizacja straży pożarnej nawiązuje do miejsca wybuchu wielkiego pożaru miasta w 1718 r., w którym spłonęła większość zabudowy miasta.  Budynek spełniał swoją pierwotną funkcję do roku 2021. Jednostka Straży Pożarnej wyprowadziła się do nowo powstałej siedziby na ul. Fałata.

Fot. Urząd Miejski w Koszalinie