Koszalin miastem zielonym
Koszalin zaliczany jest do najbardziej zielonych i czystych ekologicznie miast Polski. Blisko 40% ogólnej powierzchni miasta zajmują piękne parki, zieleńce oraz lasy mieszane, bogate w buki, cis pospolity, modrzew europejski, dąb bezszypułkowy, jarząb brekinia, brzozę niską, bluszcz pospolity, a także polską lianę – wiciokrzew pomorski.
Szczególnie dużą popularnością cieszy się las otaczający Górę Chełmską – jej szczyt znajduje się na wysokości 137 m n.p.m. Teren ten stanowi przyrodniczy obszar rekreacyjno-wypoczynkowy z wieloma alejkami spacerowymi, ścieżką edukacyjno-przyrodniczą oraz licznymi ścieżkami rowerowymi i szlakami turystycznymi. U podnóża Góry Chełmskiej znajduje się park linowy, a na szczycie wieża widokowa (wysokość 31,5 m.), z której rozciąga się wspaniała panorama Koszalina i okolic, aż po Morze Bałtyckie.
Na najbardziej cennych przyrodniczo terenach wokół Koszalina utworzony został obszar chronionego krajobrazu pn. Koszaliński Pas Nadmorski.
Od północy miasto okalają brzegi jeziora Jamno (dziewiąte pod względem wielkości jezioro w Polsce). Na podmokłych terenach, w pobliżu południowo-zachodniego i południowego brzegu Jeziora Jamno, na obszarze zwanym Wielki Łęg, występują lasy i bory bagienne z rzadkim na terenie Pomorza zespołem z woskownicą europejską. W bliskości j. Jamno znajdują swoje siedliska fauny i flory, podlegające ochronie całkowitej bądź częściowej, w tym ptaków, m.in. orła bielika i czapli siwej, a także płazów (żaba śmieszka) oraz flory – m.in. kruszczyka szerokolistnego, sorczyka – kukułki szerokolistnej, wiciokrzewa pomorskiego, kaliny koralowej czy lilii bulwkowatej.
Miasto dysponuje dziewięcioma parkami spacerowo–wypoczynkowymi (ok. 30 ha), licznymi zieleńcami (ok. 77 ha) oraz dwoma rezerwatami przyrody.
Park Książąt Pomorskich 'A' o powierzchni 6,70 ha (w tym staw i rzeka Dzierżęcinka o pow. 1,50 ha) to część zwartego ciągu zieleni, przebiegającego przez miasto od ulicy Rzecznej do ulicy Kutrzeby. Czas jego powstania określa się na lata 1602-1816. Zakończenie zagospodarowania terenu datuje się na lata 1933-1934. W parku znajdują się najpiękniejsze i najstarsze drzewa Koszalina, w tym liczne gatunki obcego pochodzenia m.in. korkowiec amurski i jedyny w Koszalinie egzemplarz magnolii drzewiastej. Unikatem na skalę całego miasta jest cypryśnik błotny oraz miłorząb dwuklapowy, a także aleja platanów klonolistnych. Ogółem wyróżniamy 124 gatunki i odmiany drzew i krzewów.