Najdogodniejszą formą zwiedzania zabytków Koszalina jest skorzystanie ze Staromiejskiej Trasy Turystycznej. Obecnie na przebiegu tego szlaku znajduje się 28 obiektów zabytkowych, przy których znajdują się tablice z szerszą informacją dotyczącą danego budynku. Szlak ten jest oznakowany przez umieszczone w chodnikach metalowe plafony, które wskazują kierunek zwiedzania.

1. Mury obronne średniowieczne - o obwodzie 1600 m, umocnione były 46 czatowniami i 3 bramami, tworzyły zamknięty pierścień. Grubość muru u podstawy wynosiła 1,30 m, a wysokość sięgała 7 m. Pierwotny system fortyfikacji Koszalina, zbudowany po lokacji miasta, stanowił pierścień wałów ziemnych z drewnianą palisadą, otoczony fosą i stawami. Ten system umocnień przetrwał do 1291 r. Nowe obwarowania zbudowano już z cegły i kamieni. Do początku XVIII w. mury zachowały  się w pierwotnym stanie. Dopiero po wielkim pożarze miasta w 1718 r. były stopniowo obniżane (do 1731 r.) do wysokości 3 m. Uzyskany materiał wykorzystano do odbudowy miasta. W XIX w. bramy miejskie rozebrano, a do większych fragmentów murów dobudowano domy. Dzięki temu części murów zachowały się do dzisiaj, m.in. najdłuższy około 60 m pomiędzy ul. Mickiewicza i Młyńską i najwyższy, sięgający 6 m, przy ul. Marii Ludwiki. Wpisane do rejestru zabytków pod nr 6 dn. 09.06.1953 r. i decyzją nr 90 dn. 25.05.1955 r.

2. Pałac Młynarza i młyn z XIX w.– Akt lokacyjny miasta Koszalina z 1266 zawiera wzmiankę o prawie do budowy pierwszego młyna wodnego. Młyn ten przetrwał do wielkiego pożaru w 1601 r. Do XIX w. obiekt wielokrotnie rozbudowywano i modernizowano. W latach 1838-1842 zbudowano nowy młyn, który wyposażono w amerykańskie urządzenia techniczne i turbinę wodną (1878). W latach 1890 – 1897 do młyna dobudowano pałac młynarza, który po II wojnie światowej pełnił funkcje administracyjne dla Zakładów Zbożowych. Po remoncie i adaptacji na cele wystawowe od 1991 r. siedziba Muzeum w Koszalinie. Obiekty wpisane do rejestru zabytków pod nr 910 dn. 04.05.1976 r.

3. Zagroda rybacka z Dąbek – zabytkowa zagroda z 1869 r. ze wsi Dąbki (gm. Darłowo), przeniesiona na teren Muzeum w 1983 r. W zagrodzie można zobaczyć wystawę "Pomorska codzienność", przedstawiającą życie i pracę osadników z XX wieku. W budynku gospodarczym zagrody rybackiej znajduje się również warsztat szewski, będący rekonstrukcją XX-wiecznego zakładu szewskiego. Wewnątrz znajduje się pełne wyposażenie we wszystkie sprzęty, narzędzia i maszyny.

4. Budynek z początku XIX w. -  Budynek wzniesiono na terenie, który w średniowieczu zajmował klasztor żeński cysterek. W 1568 r. na miejscu rozebranego klasztoru biskup kamieński, książę Jan Fryderyk rozpoczął budowę zamku. Zamek spłonął w wielkim pożarze w 1718 r. i nie został odbudowany. Obecny budynek wzniesiono w latach 1820 – 1825 jako siedzibę sądu okręgowego i prokuratury.

Fot. Urząd Miejski w Koszalinie