22 kwietnia rozstrzygnięto konkurs na architektoniczne zagospodarowania Śródmieścia Koszalina. Organizował go koszaliński oddział Stowarzyszenia Architektów Polskich. Konkurs był dwuetapowy, do pierwszego stanęło 17 zespołów architektonicznych, z których do II etapu wybrano sześć najlepszych.

- Chcemy oddać ten teren mieszkańcom – podkreślał podczas ogłoszenia wyników wiceprezydent Wojciech Kasprzyk. – Zapewniam, że będziemy się starać o środki unijne, by jak najszybciej sfinalizować ten projekt.

Najwyżej oceniona została praca Pracowni Architektonicznej toprojekt Marka Wawrzyniaka z Rybnika. W uzasadnieniu czytamy:

„Pracę nagrodzono za umiejętne wpisanie się w historyczny kontekst Starego Miasta, nadając istniejącej przestrzeni miejskiej unikalnego, pozwalającego na budowanie tożsamości miejsca, charakteru.

Autorzy proponują ograniczenie ruchu kołowego na ulicy Zwycięstwa po­między ulicami Kazimierza Wielkiego i Mickiewicza, oraz na ulicy Młyńskiej, od ulicy Andersa do ulicy Zawiszy Czarnego. Na tym fragmencie miasta dopuszczono ruch tylko dla komunikacji miejskiej, pojazdów uprzywilejowanych i zaopatrzenia. Na pozostałych ulicach Starego Miasta zaprojektowano ruch jednokierunkowy, a odzyskany pas ruchu przeznaczono na miejsca parkingowe.

Najistotniejszym elementem projektu jest zastosowana w strefie ograniczonego ruchu ceglana posadzka, łącząca dwie najważniejsze przestrzenie miejskie: Rynek Staromiejski oraz przestrzeń wokół Katedry. Zastosowany materiał swoją fakturą i kolorystyką integruje się nie tylko z najważniejszym zabytkiem miasta jakim jest katedra, ale nawiązuje także do ważnych historycznych budynków, pozostałości średniowiecznych murów obronnych oraz posadzki placu przed dawnym Urzędem Wojewódzkim. Zawężoną do dwóch pasów ruchu pozostałą część ulicy Zwycięstwa wyłożono posadzką kamienną. Zróżnicowanie materiałowe pozwoliło na nadanie różnorodnego charakteru poszczególnym fragmentom miasta oraz sprzyja przyszłemu etapowaniu inwestycji. Dzięki odsunięciu ceglanej posadzki od nieregularnej liniii zabudowy udało się uporządkować płaszczyznę dolną placu.

Pozostałe elementy zagospodarowania przestrzeni publicznych (mała architektura, meble miejskie) ograniczono do minimum starając się wykorzystywać już istniejące elementy takie jak na przykład mur oporowy przy katedrze. Ten właśnie fragment ulicy Zwycięstwa udało się autorom, poprzez wykorzystanie prostych mebli miejskich, szczególnie umiejętnie zorganizować.

Zwycięski projekt zakłada również uporządkowanie pozostałych elementów definiujących przestrzeń miejską, takich jak elewacje budynków ist­niejących, których kolorystykę ujednolicono opierając się na gamach ciepłych, z akcentami bieli i czerni. Jednorodne markizy oddzielają usługowy parter od mieszkalnych kondygnacji wyższych. Przestrzeń starego miasta oświetlono, w przeciwieństwie do pozostałych ulic, ciepłą barwą światła, co pozwoliło na precyzyjniejsze zdefiniowanie jego nieostrych granic”.