Wczoraj, 29 grudnia 2016 roku, w wieku 75 lat, odszedł Józef Maciej Sprutta, wieloletni prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Koszalina.

Był oddany sprawom miasta,  które bardzo kochał. Z pasją odkrywał  historię i piękno Koszalina. 

Odszedł Józef Maciej Sprutta

Był długoletnim prezesem Stowarzyszenia Przyjaciół Koszalina, społecznikiem, publicystą, badaczem historii, przedsiębiorcą. 29 grudnia 2016 roku, w wieku 75 lat, odszedł od nas Józef Maciej Sprutta.

Pochodził z Wielkopolski. Pracował, jako pedagog, zanim podjął studia na wydziale prawa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 1964 roku był funkcjonariuszem milicji. W 1967 roku przeniósł się do Koszalina. W latach 1980-90 działał w organizacjach miejskich. Od 1990 roku aż do przejścia na emeryturę był współwłaścicielem firmy „Lex Crimen”.

Równolegle aktywnie włączał się w życie społeczne i kulturalne miasta, działając między innymi w ruchu spółdzielczości mieszkaniowej. Jednak przede wszystkim był badaczem historii Koszalina i regionu, opisującym postaci i wydarzenia oraz publicystą, w tym między innymi autorem tekstów poświęconych przybyłym do Koszalina powstańcom wielkopolskim, a po wojnie pionierom z Gniezna, żołnierzom Armii Andersa, uczestnikom bitwy pod Lenino.

Laureat regionalnych odznaczeń, między innymi Gryfa Zachodniopomorskiego i odznaki „Zasłużony dla miasta Koszalina”.

„Jak ważna jest pamięć historyczna przypominam sobie, ilekroć rozmawiam o niej z młodymi ludźmi – tłumaczył Józef Maciej Sprutta. – Do obowiązków obywatelskich dojrzewa nowe pokolenie Polaków, które dźwiga na barkach ogromny ciężar. Ci młodzi ludzie są ostatnim pokoleniem, które ma bezpośredni kontakt ze świadkami i uczestnikami, ofiarami i bohaterami działań wojennych”.

W tym roku wydał książkę „Koszalin mały, Koszalin wielki”, stanowiącą podsumowanie jego dorobku publicystycznego. W przedmowie do niej, prof. Bogusław Polak, historyk, ówczesny dziekan Wydziału Humanistycznego Politechniki Koszalińskiej, napisał: „Doprawdy trudno ogarnąć choćby część dokonań Macieja związanych z pamięcią o polskich bohaterach (...). Jego zamysłem była inwentaryzacja grobów uczestników powstania wielkopolskiego, których losy rzuciły do Koszalina, a kolejną inicjatywą – wzniesienie na cmentarzu pomnika poświęconego powstaniu. Uroczyście odsłonięty, pomnik stał się miejscem rocznicowych obchodów, tutaj odbywają się apele poległych, składane są wieńce, płoną znicze. (...) Miastu swemu był oddany bez reszty”.