Wystawa „Otwieranie” to największa inicjatywa wystawiennicza w historii koszalińskiego muzeum - ekspozycja zajmuje cztery kondygnacje. W każdej z sal wystawowych poruszona została inna problematyka: począwszy od historii i kulis organizacyjnych plenerów, przez prezentację dzieł sztuki oraz dokumentację działań artystycznych, po archiwalne nagrania wypowiedzi artystów, krytyków sztuki oraz organizatorów plenerów. Prezentujemy twórczość artystek i artystów, których nazwiska zapisały się na kartach światowej historii sztuki oraz dzieła, w których odbijają się najważniejsze tendencje obecne w polskiej sztuce powojennej. Wciąż niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, jak znakomity zbiór stanowi zgromadzona w koszalińskim muzeum poplenerowa spuścizna.

Możemy podziwiać dzieła wybitnych przedstawicieli sztuki polskiej, m.in.: Tadeusza Kantora, Henryka Stażewskiego, Edwarda Krasińskiego, Ernę Rosenstein, Stanisława Fijałkowskiego, Alfreda Lenicę, Jonasza Sterna, Marii Pinińskiej-Bereś, Józefa Robakowskiego, Natalii Lach-Lachowicz, Zbigniewa Makowskiego, Henryka Berlewiego, Ludmiły Popiel, Jerzego Fedorowicza, Mariana Bogusza, Jana Chwałczyka. Prace wielu spośród nich znajdują się w najważniejszych kolekcjach muzealnych na całym świecie. Wystawie towarzyszą różnorodne działania edukacyjne. Celem warsztatów pn. „Otwieranie wyobraźni” jest wspólne zgłębianie obszarów sztuki współczesnej i otwieranie na kontakt z pozornie trudnymi w odbiorze dziełami. Sztuka abstrakcyjna, konceptualna czy sztuka akcji wcale nie muszą kojarzyć się z czymś dostępnym jedynie dla wtajemniczonych, wręcz przeciwnie – może być zrozumiała i niezwykle intrygująca. Trzeba znaleźć jedynie odpowiednią dla danej osoby czy grupy formę zapoznawania się ze sztuką współczesną. Zajęcia są na bieżąco rozwijane i wzbogacane o nowe propozycje oraz dostosowywane do potrzeb uczestniczących w nich grup. Kolejną propozycją edukacyjną są oprowadzania kuratorskie. Zwiedzanie wystawy z osobą, która jest odpowiedzialna za jej całokształt (a dodatkowo zwraca uwagę na szczegóły, dzieli się ciekawostkami i osadza dane zjawiska w szerszym kontekście) ułatwia zrozumienie i umożliwia głębszy odbiór ekspozycji. Kurator chętnie i wyczerpująco odpowiada na pytania, co gwarantuje zdobycie szerokiej wiedzy i informacji o dziełach, autorach i zjawiskach obecnych w polskiej sztuce w tamtym okresie. Przedstawia również historię i kulisy organizacyjne ówczesnych Plenerów w Osiekach oraz wyjaśnia na czym polegał ich fenomen.