Muzeum w Koszalinie przedstawia Częstotliwości, wystawę indywidualną malarstwa Joanny Borkowskiej. Termin częstotliwość oznacza powtarzalność jakiegoś zjawiska w określonym przedziale czasu i może odnosić się do dźwięku, fal elektromagnetycznych, w tym widzialnego promieniowania świetlnego, a nawet zapachu, tzn. wibracji na poziomie molekularnym. Częstotliwości są przejawem cyklicznego ruchu rzeczy widzialnych i niewidzialnych.

Podczas Częstotliwości będzie można obejrzeć wybór prac dużego i małego formatu z ważniejszych projektów Borkowskiej, niepokazywanych wcześniej w Koszalinie. W prezentowanych pracach widać, że artystka zafascynowana jest światłem i problematyką, dotyczącą percepcji kolorów przez człowieka, skupiając się na jego fizjologicznej reakcji pod wpływem barw, w opozycji do kulturowo przypisywanych im znaczeń. Sama artystka podkreśla, że interesuje ją astrofizyka, a szczególnie teoria E8. U Borkowskiej filozofia, nauka i sztuka łączą się na poziomie zgłębiania zagadnień dotyczących konstrukcji Wszechświata oraz roli człowieka, jako istoty wielowymiarowej, który poprzez zdolność zwiększania swojej częstotliwości być może jest w stanie łączyć się z różnymi wymiarami.

Na wystawie zobaczymy zarówno nowe jak i starsze obrazy, przedstawiające interpretację artystyczną częstotliwości. W przypadku nowszych prac, tytuł odnosi się także do procesu twórczego, związanego z częstotliwością gestu. Aby uzyskać pożądany efekt, artystka zastosowała metodę wielokrotnego przelewania na płótno rozrzedzonej farby olejnej wymieszanej z pigmentami oraz pracochłonnej techniki nakrapiania pędzlem farby olejnej na powierzchnię obrazu. Ten rodzaj pracy, do pewnego stopnia uzależniony od grawitacji i specyfiki materiałów, znacznie różni się od dotychczas stosowanych przez artystkę technik, opartych na nakładaniu na płótno wielu warstw farby, tworzących fakturę i optyczny efekt trójwymiarowości. Mimo różnej metodologii i dynamiki malowania, elementami wspólnymi pozostają: rytm, tempo oraz zainteresowanie widzialnymi i niewidzialnymi procesami Natury.

Joanna Borkowska studiowała nauki polityczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, Uniwersytecie Oksfordzkim i Uniwersytecie Paul Valery w Montpellier. Tytuł  doktora otrzymała w 2004 na UJ w Krakowie, gdzie w latach 2001 - 2007 wykładała między innymi historię myśli politycznej i stosunki międzynarodowe. Jednak jej specjalizacją były ruchy dysydenckie, a w szczególności kataryzm, co zaowocowało wydaniem w 2006 roku książki pt.: „Kataryzm. Spór o dualizm średniowieczny”. Od 2008 roku Joanna Borkowska całkowicie poświęciła się malarstwu, które od ponad piętnastu lat jest jej największą pasją. Artystycznym debiutem Borkowskiej była wystawa w Muzeum Narodowym w Szczecinie w 2009 roku. Następnie w 2010 jej prace można było zobaczyć w krakowskim CSW - Solvay. Wzięła udział w Biennale we Florencji w 2009 roku, reprezentując województwo zachodniopomorskie, natomiast w 2010 została zaproszona na targi sztuki Art Monaco'10 oraz Step09, gdzie w Muzeum Narodowym Techniki i Nauki w Mediolanie zaprezentowała projekt indywidualny „Wymiary”. W 2013 artystka miała wystawę w Warszawie, a następnie wzięła udział w wystawie zbiorowej w Zurychu organizowanej przez kuratorkę i znaną kolekcjonerkę Gigi Kracht. W 2014 dwa projekty artystki „Sekrety” i „Pamięć kamienia” wygrały międzynarodowy konkurs na rezydencję artystyczną w Centrum Sztuki Współczesnej Matadero w Madrycie, gdzie efekt jej pracy można było podziwiać do kwietnia 2015 roku. Prace artystki znajdują się w kilku prestiżowych kolekcjach prywatnych głównie w Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Japonii, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych.